Geschiedenis

Association (vereniging) Ecolonie is een woon- werkgemeenschap, tegenwoordig ook wel een ecodorp genoemd, dat in 1989 is opgericht door vooral een tiental Nederlanders en Duitsers, die zeer begaan waren met het milieu. Zij gaven er de naam Europees Ecologisch Centrum Ecolonie aan. Zij kochten in dat jaar het 7 ha grote terrein met gebouwen dat bekend staat onder de naam Thietry. Het deed van 1945 tot en met 1985 dienst als kindervakantiekolonie voor de kinderen van mijnwerkers. Vanaf dat moment kan de ontwikkeling van Ecolonie in grote lijnen het beste door middel van een metafoor (vergelijking) geschetst worden.

Na de conceptie (het aankopen) volgde een negenjarige ‘zwangerschapsperiode’. In 1998 werd ‘het kind Ecolonie’ als het ware geboren en volgde er een 12 jarige periode waarin dit kind gekleed en gevoed werd. Haar bestaansrecht werd in deze periode verzekerd mede dankzij de inzet in die jaren van duizenden vrijwilligers (we noemen ze tijdelijke participanten) en de financiële bijdragen (leningen en giften) uit diverse bronnen. Was er in 1989 bij aankoop 7ha land met gebouwen, in 2012 had Ecolonie de beschikking over 40 ha land (bos, weiland, meren) incl. gebouwen, waaronder de geitenboerderij. Sinds 2016 mogen we ons gelukkig prijzen dat een bevriend echtpaar ons 25 ha hooiland heeft verpacht.

Vanaf 2012 werd gaandeweg duidelijker dat Ecolonie materieel steeds meer bestaansrecht had. Het leek zich te ontwikkelen tot een plek die dienstbaar is aan iedereen die in ‘geestelijke, sociale en materiële zin’ iets wil leren. Eenrichtingsverkeer (dienstbaarheid van het individu ten behoeve van de ontwikkeling van het geheel) veranderde steeds meer in een tweerichtingsverkeer. Meer en meer kan Ecolonie dan ook beschouwd worden als een oefenplek voor diegenen die ambachtelijke vaardigheden willen leren. In dat kader spreken we van een werkplaats voor ambachtelijke vaardigheden, waarin centraal staat het praktiseren zoals wij dat noemen van de EcoZeN leefwijze.

Ecolonie ontwikkelt zich heel langzaam, organisch en dus duurzaam tot een plek waarvan de kenmerkende contouren (wie zijn we en wat willen we) gaandeweg zichtbaar worden. Dat is geen willekeurig proces maar gebaseerd op een visie die reeds in het begin van deze eeuw werd geformuleerd en steeds verder wordt verfijnd. Deze ontwikkeling is o.a. mogelijk omdat bewoners en permanente participanten vanaf het ontstaan van Ecolonie tot op heden geen salaris ontvangen maar zak- en kleedgeld. In die zin is Ecolonie al enige tijd in materiële zin niet meer een experiment omdat het in de praktijk na al die jaren laat zien wat je kunt bereiken als je allemaal dezelfde focus (visie) hebt en voor de concretisering ervan bereid bent daarvoor ook ‘offers’ te brengen. Overigens, het zijn alleen maar offers vanuit het perspectief van de reguliere levenswijze.