Woord bij de Pyramide in de tuin van Ecolonie

door Johan Hoeijmakers - zaterdag 21 mei 2022

Janneke kwam in maart 1999 naar Ecolonie. Ze reageerde op de oproep van Henkjan en Marya wie met hen mee wilde gaan werken en wonen op Ecolonie. In de brief die ze schreef, gaf ze een volmondig ‘Ja, ik wil.’En dat heeft ze nooit nagelaten.
Enthousiast en dynamisch als ze van nature is, begon ze aan een klus die 12,5 jaar zou duren. Naast de algemene dingen en bestuurstaken, was haar hoofdtaak de tuin. Daar, waar we nu staan, was nog een weiland in 1999. Met haar achtergrond als student Biologisch tuinbouw op de Universiteit in Wageningen, haar dynamiek, enthousiasme, doorzettingsvermogen en liefde voor biologisch tuinieren ging ze aan de slag. Ze ontwierp de vorm van de tuin en legde daarmee de basis van onze huidige tuin die inmiddels 1,5 hectare beslaat.
In 1999 kwam ook Richard Postma naar Ecolonie. Al snel kregen ze een relatie en vormde ze samen met Henkjan, Marya en Ruud Luiten de toenmalige stuurgroep. Met zijn vijven waren ze de motor van de doorstart van Ecolonie.
In 2000 werd hun eerste kindje geboren: Kjeld

Deze beginjaren waren zeer intensief: het vormgeven van Ecolonie, de dagelijkse werkzaamheden, het opvoeden van Kjeld, de weerbarstigheid van het wonen en werken in een gemeenschap. Maar haar uitbundige lach schaterde regelmatig over het terrein en dat bracht dan weer luchtigheid in het moment.
Janneke was toen de enige die goed Frans sprak. Ze werd daarmee ook het gezicht naar buiten. Ze was behept met een uitermate goede kwaliteit van netwerken. Ze legde veel relaties met vooral mensen uit de biologische land- en tuinbouw. Zo werd er een keer gezocht naar een boer die ons kon helpen met het bewerken van het land. Ze stapte in de auto en reed een ronde om daarbij aan te kloppen bij de eerste boerderij die ze tegen kwam. Ze belde aan en vroeg of de boer kon helpen, en dat wilde hij wel. Het was Daniel Didier uit Grandrupt de Bains die ons tot aan zijn dood 5 jaar geleden altijd heeft geholpen met ploegen, zaaien, traktor reparaties en zo meer.

In 2003 werd Sanna geboren. De jaren die volgde gingen de kinderen naar school in Hennezel, Clairey en Darney. De contacten met mensen uit het dorp werden door haar en Richard verder uitgebreid waardoor Ecolonie steeds meer geïntegreerd raakte in de plaatselijke samenleving.

Ecolonie ontwikkelde zich en in 2004 werd ze voorzitster van de vereniging Ecolonie. Dit zou ze blijven tot het moment dat ze samen met Richard en de kinderen weer naar Nederland vertrok: december 2011. Hun tijd was gekomen om een andere uitdaging aan te gaan. Ze hebben een onmiskenbare stempel op die eerste jaren gedrukt, samen met de andere bewoners van de begin jaren. Haar stuwende energie en enthousiasme was van onschatbare waarde.

Daarna kwam ze meestal één keer per jaar naar ons terug, vooral in de zomervakantie. Samen met Richard, Sanne en Kjeld. Een week op de camping; vrienden en kennissen in de buurt bezoeken terwijl de kinderen bij vroegere vriendjes gingen spelen.

Wat een bericht vorige week vrijdag: Janneke is overleden. Dat sloeg in als een bom.

Afgelopen zomer was je nog hier en toen was al duidelijk dat het niet goed met je ging. Je had goede dagen en slechte dagen, zo vertelde je.
Onze gedachten zijn bij Richard, Kjeld en Sanna. Wat een donkere nacht voor jullie, zonder vrouw, zonder moeder. Jullie zijn altijd welkom om hier te zijn, zoals altijd.

Janneke, namens alle bewoners en participanten en iedereen die je hier kende: we wensen je het allerbeste toe. Het ga je goed.

Johan Hoeijmakers - voorzitter