Hop - Humulus lupulus

Naamgeving

Hoppe, bierbloem, hopbloemen, hopkegels, hopbellen, Oppe, Ranke, Wiensels, Boerendruiven.

Humulus is afgeleid van Humus wat grond of aarde betekent. Lupulus zou verwijzen naar Lupus, dit betekent wolf. omdat de hop wurgend omhoog klimt, zoals een wolf zijn prooi wurgt.

Hop kan afgeleid zijn van het Angelsaksische woord hoppan dat klimmen betekent, of van het oud-Duitse Hopfo, dat verheffen betekent. Beide woorden verwijzen naar de klimmende groeiwijze van de plant.

Lupuline

Onbevruchte vrouwelijke hopbellen bevatten in rijpe toestand lupuline, een geel poeder, samengesteld uit honderden stoffen, die de plant helpen beschermen tegen schadelijke micro-organismen en schimmels. De lupuline bestaat uit bitterstoffen (zachte en harde harsen), hopoliën (essentiële oliën) en looistoffen (tannines). De lupuline wordt o.a. aan bier toegevoegd.

Bier

Overal ter wereld behalve in Engeland wordt bier gebrouwen met behulp van vrouwelijke hop; volgens een wet uit 1971 is in België de kweek van mannelijk hopplanten binnen een straal van 5 kilometer rond een plantage met vrouwelijke hop zelfs verboden. Dit om bevruchting te voorkomen: de daaruit resulterende zaadjes in de vrouwelijk hopbelletjes bevatten vetten en oliën die een nadelige werking hebben op de schuimvormende kwaliteit in het bier.
Lupuline geeft aan bier de typische bittere smaak en bevordert de houdbaarheid en de schuimvorming. Het helpt het bier te klarendoor eiwitten te laten neerslaan.
Voor een hectoliter bier heeft men amper 100 tot 200 gr lupuline nodig. Deze traditie, waarbij bier wordt geparfumeerd met hop, dateert uit de 15de eeuw.
John Gerard, de 16e-eeuwse arts en apotheker van koning James I, pleitte voor hop als een kalmerend middel, toen hij in zijn kruidenboek schreef dat bier eerder een medicijn dan een gewoon drankje was.

In Engeland bestond er veel vooroordeel tegen het gebruik van Hop in het bier. Het werd zelfs door het parlement verboden, omdat het een "kwaadaardig onkruid" zou zijn dat "de smaak van het bier zou bederven en het volk in gevaar zou brengen".
Vanaf de 16e eeuw wordt hop ook in Engeland gebruikt in het bier.

Kruidkundig gebruik

• Hop is vooral bekend als remedie bij slapeloosheid, nervositeit, zenuwpijn en overgangsproblemen.
• In Engeland wordt een kompres gedrenkt in een kwart liter hopthee met 2 eetlepels azijn aangebracht op het voorhoofd tegen spanningshoofdpijn.
• In Duitsland ruiken ze bij spanningshoofdpijn aan verse fijngewreven hopbellen.
• In China wordt hop gebruikt bij longtuberculose en blaasontsteking.
• Het wordt genoemd in de British Herbal Pharmacopeia en vooral aanbevolen bij rusteloosheid en nerveuze hoofdpijn en/of indigestie.
• Culpeper raadde hop in de 17e eeuw aan voor geelzucht, lever- en maagaandoeningen, bij hoofdpijn en huidinfecties en om het bloed te zuiveren.
• Alfred Vogel (1902-1996) raadde hopthee aan bij seksuele overprikkeling en in combinatie met citroenmelisse, als slaapbevorderend middel.
• De thee en tinctuur worden veel gebruikt als middel tegen slapeloosheid.
• Sinds is aangetoond dat xanthohumol (stofje in de hop) kankerpreventieve eigenschappen heeft, is men aan het kijken om met xanthohumol verrijkt bier op de markt te brengen.

Hop in een zakje

Een hopomslag wordt gebruikt bij zenuwpijnen. Wikkel hopbellen in een doekje. verwarm dat op de verwarming en leg op de aangedane plek.
Een hopkussen is een veelgebruikt middel bij slapeloosheid. Vul een hoesje met hop en gebruik dat als hoofdkussen. Door de lichaamswarmte komen de slaapverwekkende stoffen vrij.

Etherische hopolie

De etherische olie wordt gewonnen door stoomdestillatie van de droge hopbellen. Het is een lichtgele of roodachtige, amberachtige vloeistof met een rijke, zoete, kruidige geur. De olie wordt gebruikt bij dermatitis, ruwe huid, zweren, astma, indigestie, menstruatiekrampen, overgangsproblemen, hoofdpijn, slapeloosheid, zenuwpijn en stressgerelateerde aandoeningen.